Bisita
Written by Marian Sophia Carreon • Board by Angelle Valbuena | 18 September 24
Nang buksan ang bintana’t dungawin
Ay sinalubong ng humahagibis na hangin
‘Di lumalamlam ang simoy ng Amihan
Balisa’t gipuspos ang sangkatauhan
Nang ika’y makarating sa aming bayan
Agad-agarang naghanda ng pagkain si Mama
De lata’y hinilera, damit ay kinolekta
Habang ang tahanan ay pinagtagpi-tagpi
Inayos, hinanda hanggang sa makakaya
Ngunit higpitan man ang pinto ay walang dulot
Ikaw pa rin ay walang pakundangang makalulusot
Pumapatak, tumatagaktak
Kay bilis umabot sa bewang ang baha
Naghihikahos, dumadausdos
Nabibingi sa bawat kulog ng iyong dalang unos
Nanghihinayang, nagdadalamhati
Tila kung sino pang nasa laylayan
Ay siya pa ang malas sa roleta ng kapalaran
‘Kaunti na lamang, sisinag din ang araw’
‘Kaunti na lamang, makakaraos din sa pinsala’
Hiling sa bisitang makapangyarihan
Na kailanman ay ‘di hustong maagapan
Ngunit sa kabila ng mabagsik nitong silakbo,
Hangga’t may buhay ay ‘di susuko
Lahat ng nadaan ay pansamantala
Marahil walang ulan ang ‘di tumitila